sen sakallarımda deniz ve güneş kokusu
gittiğim bütün kıyılar
sen yeşilindesin çınar ağaçlarının 
ve kırmızısındasın gülün
seni gördüğüm vakit, dört nala çaldı içimin sirenleri 
bir gemi kalktı yüreğimden, senin kıyılarına doğru 
o gemide yok yok güzelim 
o gemide yok yok
tek başına yapılan pazar kahvaltıları, şişelerden taşan hüzünler, içilememiş biralar, yarım kalmış şiirler, suya düşmüş hayaller 
hepsi o geminin içinde ve geliyor sana doğru 
bana sorarsan kaç kurtar kendini derim
çünkü bu adam tahmin ettiğinden de derin 
boğulursun
ardından ağlayanın da olmaz 
çünkü bende bir başkası için akıtılacak tek damla gözyaşı kalmadı 
göz pınarlarımda leş kargaları 
ve çatlamış topraklar var

yağmur yağsa şemsiyeyle koşuyorlar üzerime
oysa benim ıslanmaya ihtiyacım var 
bak yine anlatamıyorum derdimi
zaten ben ıslanmayı sevmem 
ama yalan söylemeyi severim
 ne diyorduk 
bir gemi kalktı içimden sana doğru 
rotası kayıp
yolcuları bitkin
güvertesinde beyaz güvercinler kanatları kirden pastan sararmış artık 
nedendir bilinmez ama 
bu geminin sağlam bir fırtınaya ihtiyacı var

ben alabora olmak istiyorum güzelim 
belli ki böyle bir bütün halinde ulaşamayacağım sana
birgün parçalanıp dalgalara bırakacağım kendimi 
işte o gün 
elbet bir kırıntım ulaşacaktır kıyılarına